wtorek, 6 grudnia 2011

WYSZKÓW: Przygoda z nauką

W dniu 03.12.11. młodzież z wyszkowskiej grupy pedagogiki niekonwencjonalnej odwiedziła warszawskie Centrum Nauki „KOPERNIK”. Wyjazd był możliwy dzięki dofinansowaniu projektu przez Urząd Gminy w Wyszkowie.


Piękny gmach, a przed nim bardzo długa kolejka chętnych do odwiedzenia centrum i pierwsze reakcje młodzieży.
- O matko ile my tu będziemy stać?
- Nie będziemy. Mamy rezerwację.

Wewnątrz kolejka również długa lecz nie dla nas. Już w samym holu żałowaliśmy, że nasze głowy nie obracają się dookoła o 360 st. Całą grupą chodzenie i zwiedzanie okazało się niemożliwe – zbyt wiele ciekawych punktów z dojściem dla 1- 2 osób. Podzieliliśmy się na podgrupy i ustaliliśmy m-ce i czas spotkań na wymianę zdań i spostrzeżeń. Pierwsza godzina minęła w sposób dosłownie niezauważony, a przez pewne punkty jedynie przeszliśmy, pozostałe kilka dały znać o sobie poprzez żołądek i ból w nogach oraz o nagłe stwierdzenie.
- Patrzcie na dworze już ciemno.

Po odkryciu tych faktów stwierdziliśmy, że czas już wracać, ale jeden z naszych znalazł stanowisko na którym można było przeprowadzić pojedynek mózgów. A tam kiedy minęło kolejne półtorej godziny nawet nie zauważyliśmy. Zegarek pokazał, ze czas na powrót. Wolnym krokiem udaliśmy się do busa i w drogę powrotną.
Wiele stanowisk u młodzieży wzbudziło szczere zainteresowanie, nie było żadnego pośpiechu a nawet pojawiły się pytania czy można tu będzie jeszcze przyjechać. Oby to co zauważyli oraz czego mogli sami doświadczyć miało przełożenie na zwiększenie zainteresowania nauką i w pozytywne oceny w szkole.

poniedziałek, 5 grudnia 2011

WYSZKÓW: Projekty

Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych "WIATRAK" działające przy WOK "HUTNIK" w Wyszkowie zrealizowało następujące projekty:
1. Przybij piątkę - dofinansowany przez gminę Wyszków
2. Polska jest piękna naucz się ją oglądać - dofinansowany przez Fundację Wspólna Droga po kursie pedagogiki ulicy
3. "Orzełki" wznoszą się do lotu - dofinansowany przez gminę Wyszków
4. Jesteś sprawcą swego losu - dofinansowany przez gminę Wyszków
5. Jesteś sprawcą swego losu - drugi o tej samej nazwie dofinansowany przez Fundację Wspólna Droga
6. Podróże kształcą - dofinansowany przez Fundację Wspólna Droga po kursie pedagogiki ulicy


oraz dwa mini projekty

7. Prawko dla "Orzełków" - sfinansowane przez sponsora za pokazy KARATE
8. Taniec moja pasja - sfinansowane z 1%

wtorek, 29 listopada 2011

WYSZKÓW: Listopadowe marsze klubu survivalu

Listopad jest już tradycyjnie miesiącem, w którym Klub Survivalu WOK-HUTNIK organizuje marsze pamięci. Jak zwykle rozgrzewką przed Listopadowym Marszem Niepodległości organizowanym w okolicach 11 listopada jest Marsz Pamięci do okolicznych mogił i pomników upamiętniających ludzi i wydarzenia. Tak też było i w tym roku. Co prawda marsz 1 listopada jest bardziej spacerem, jednak miejsca, które odwiedzamy i trasa, którą dochodzimy ma swój niepowtarzalny urok. I tak nasza 12-osobowa grupa młodzieży i dorosłych odwiedziła kilka miejsc: pomnik GO WYSZKÓW, tablicę poświęconą pamięci Berka Joselewicza, leśny cmentarz w rejonie Fidestu, grób Nieznanego Żołnierza na łęgach w okolicy Kółka oraz pomnik Żołnierzy Wyklętych.

W każdym z tych miejsc po zapaleniu zniczy znalazł się ktoś w naszej 12-osobowej grupie dysponujący wiedzą na temat historii ludzi lub zdarzeń, którą chętnie dzielił się z pozostałymi. Po wysłuchaniu mini prelekcji, krótka modlitwa i dalszy marsz. Największe wrażenie na wszystkich oprócz miejsc zrobił odcinek na łęgach, nad którymi unosiła się fantastyczna mgła osrebrzona światłem księżyca, którego dosyć duży rogal nam towarzyszył. Do tego miejscami trochę szronu, szeleszczące liście i bardzo dobra atmosfera panująca w grupie.

To na pewno wywarło wpływ na frekwencję w dniu 10 listopada, w którym na dużo dłuższy i cięższy marsz stawiło się 17 osób młodzieży, nie tylko z Wyszkowa, ale z Pułtuska, Warszawy, a nawet z Kielc. Już sam początek marszu zrobił się ciekawy, gdyż jakiś rozpalony motorynkarz zaczął przy nas uskuteczniać swoje popisy stwarzając zagrożenie dla grupy. Jednak odpowiedni manewr z plecakiem i odjechał na bezpieczną dla nas odległość. W lesie cieplutko, a nawet gorąco gdyż stosunkowo szybki marsz rozgrzewał. Wypad trudno było nazwać nocnym, gdyż mimo chmur było niesamowicie widno dzięki czemu można było zachwycać się pięknem jesiennego krajobrazu o nietypowej porze. Oczywiście jakieś atrakcje terenowe się znalazły i tak po czterech kilometrach marszu piaszczystą drogą krótki postój i wejście w wysokie szuwary i podmokły, zabagniony teren. Z wymanewrowaniem kałuż nie było problemu, gdyż wszystko było widać, ale kluczyć w wysokich chaszczach i skakać z plecakami było trzeba. Nad jednym z szerokich rowów bobry przyszły nam z pomocą pozostawiając w pobliżu sporych rozmiarów ścięte drzewo, które wykorzystaliśmy do budowy kładki. Później las na przełaj, wysokie wydmy i pomnik w miejscu bitwy POS JERZYKI w Jerzyskach. Tu krótka historia miejsca i bitwy, modlitwa, kubek ciepłej herbaty i dalej w drogę, której szybko ubywało.

Tradycyjnie największą atrakcją, zwłaszcza dla nowicjuszy, było nocne forsowanie Liwca wpław. Po przejściu śmiechom i opowiadaniom o swoich odczuciach i satysfakcji nie było końca. Na miejsce noclegu dotarliśmy ok 2.00 po przebyciu 18 km w czasie 3.45 h plus czas na kilka krótkich postojów.
Ognisko, coś pośredniego pomiędzy kolacją i śniadaniem przy ognisku, trochę żartów, opowiadania wrażeń, pogadanka historyczna i oczy same zaczynają się zamykać a przy ognisku w śpiworze jest niezwykle przyjemnie. Chłopcy z Pułtuska rozstawili namiot, lecz cała nasza brygada zaległa kręgiem przy ognisku i bardzo szybko zaległa cisza przerywana jedynie pochrapywaniem szczęśliwców, którzy szybko usnęli.

Ranek 11 listopada przywitał nas pięknym słońcem i ciepłem rzadko spotykanym w listopadzie. Krótka sesja fotograficzna i powrót. A wracać się nie chciało...
Tradycyjnie już w obydwu wyprawach nie zabrakło młodzieży z grupy pedagogiki niekonwencjonalnej „Grajcyli składu” i Klubu GIMNAZJON APIN. Jeśli nie wszyscy mogą wziąć udział, to przynajmniej kilka osób. Swoim zaangażowaniem, poczuciem humoru, dyscypliną oraz tym, że można na nich liczyć w niecodziennych sytuacjach zarażają innych i wpływają na tworzenie klimatu grupy. Sami z kolei pobierają nauki od innych uczestników.

środa, 23 listopada 2011

WYSZKÓW: Grajcyli Skład w Teatrze Wielkim

W ramach projektu „Jesteś sprawcą swego losu” dofinansowanego przez Wyszkowski Urząd Gminy grupa wyszkowskiej młodzieży z opiekunami miała okazję obejrzeć przedstawienie- balet „Romeo i Julia” które odbywało się w Teatrze Wielkim. W Warszawie.

Barwnie ubrani tancerze skaczący z lekkością motyli i z wielką gracją poruszający się na scenie zachwycili nas wszystkich, chociaż reakcje gdy okazało się, że jedziemy na balet były nie koniecznie optymistyczne. Ale wieczorny wyjazd, pięknie oświetlone miasto a szczególnie gmach teatru i oczywiście wnętrze zrobiły bardzo pozytywne wrażenie. Tak, że ta część wyjazdu została zaliczona do pozytywnych. Po zajęcia miejsca w lożach z niecierpliwością czekaliśmy na rozpoczęcie pierwszego aktu i okazało się wkrótce, że naprawdę warto było tu przyjechać o czym świadczyły uśmiechy w oczach i pozytywne opinie po spektaklu. A był to już kolejny pobyt w teatrze po „Żydowskim” i „Polskim”. Okazuje się, że jest to dobry sposób na spędzenie wolnego czasu. Młodzież z chęcią rozmawia o tym co widziała, a nawet pyta o inne przedstawienia teatralne, które chętnie by obejrzała.

WYSZKÓW: Październikowe bagna

Wykorzystując piękną słoneczną i ciepłą, jesienną już pogodę 1 października w 7 osób ruszyliśmy na mokre zajęcia. Okazało się, że pomysł był przedni. Jesienne barwy w słońcu; żółknące jeż trawy przyprószone różno kolorowymi liśćmi w połączeniu z soczystą jeszcze zielenią tworzyły niezwykłe obrazy, a październik najwyraźniej nie służy komarom i meszkom, których widzieliśmy tylko pojedyncze egzemplarze. Oczywiście nikogo z nas to nie martwiło.

Błotniste i wodniste oczka zasypane liśćmi wymagały od nas wszystkich zwiększenia czujności i ostrożności, a jednocześnie przydały się do zaprezentowania piękna, ale i niebezpieczeństw związanych z takim terenem.

Adepci idący na „bagna” pierwszy raz – a tych była zdecydowana większość po oswojeniu się z moczarami i szybkim odkryciu zalet długiego kija szybko i równo utrzymywali tempo marszu, z każdą następną, większą przeszkodą bagienną radzili sobie coraz lepiej. Pozwoliło to na dłuższą przerwę i odpoczynek przy ognisku połączony z wesołymi opowiadaniami i małym posiłkiem, po czym ruszyliśmy dalej malowniczą trasą. Po dotarciu do Wyszkowa uśmiechy z twarzy nie schodziły nikomu gdy patrzyliśmy na siebie umorusanych, ale zarazem z satysfakcją w oczach, że pokonało się jakąś kolejną przeszkodę i dnia nie zmarnowało, zaś widziane piękno zostało utrwalone w pamięci i na zdjęciach. Na pytania czy pójdziemy tam zimą odpowiedź była twierdząca.

poniedziałek, 21 listopada 2011

WYSZKÓW: Spływ z pochodniami

Noc, w którą wypłynęli, okazała się mroźna. Nad rzeką zaległa gęsta mgła, na kajakach osadzała się biała szadź, marzły palce rąk i nóg. Dlatego z radością przybili do brzegu tuż przed „Przerwańcem” by rozpalić ognisko, usmażyć kiełbaski, a przede wszystkim się ogrzać. Tak rozpoczynał się nocny „spływ z pochodniami” zorganizowany przez Klub survivalu WOK „Hutnik” we współpracy z Wyszkowską Wypożyczalnią Sportową.

Chcieli popłynąć nocą Bugiem – przeżyć jedyną, niepowtarzalną przygodę. Na start spływu dojechali z Wyszkowa wynajętym przez organizatorów busem. Przybyli z różnych stron – z Wyszkowa, Brańszczyka, Pułtuska, Warszawy. Byli też młodzi z grupy pedagogiki ulicy – bo Wyszkowska Wypożyczalnia Sportowa wyróżnia się społeczną wrażliwością: stwarza szansę osobom, dla których zwykła, komercyjna oferta jest niedostępna. Jest to tym ważniejsze, że młodzież z „Paki Grajcyli” coraz aktywniej i twórczo spędza czas, coraz chętniej bierze udział w rozmaitych eskapadach turystyczno-integracyjnych.

Spływ rozpoczął się w Tuchlinie. Każda z dwuosobowych osad odbijała od brzegu oświetlona pochodnią – by nie stracić się z oczu, stworzyć wyjątkowy nastrój. Płynęli w dół rzeki niesieni prądem i… zaufaniem do intuicji i wyczucia komandora spływu, Andrzeja Grajczyka. Noc i mgła zasłoniły inne sposoby umożliwiające orientowanie się w kierunku płynięcia. Co pewien czas kajak komandora zatrzymywał się przy brzegu – czekał na resztę, czy nikogo nie brakuje.


Co pół godziny następowało sprawdzanie, czy nikogo nie brakuje
fot. Andrzej Grajczyk

Po około dwóch godzinach do uszu płynących dotarł złowrogi pomruk kipieli na tzw. „Przerwańcu”. Masy niesionej przez Bug wody opadają tam dość stromo, jak na tę łagodną, nizinną rzekę, w kierunku Szumina. Po środku wartkiego nurtu rzeki znajduje się mnóstwo przeszkód utworzonych przez zwalone drzewa. Zakleszczenie na wystającej z wody gałęzi jest bardzo niebezpieczne – grozi wywróceniem, zalaniem wodą kajaka. Komandor zarządził tedy postój – na prawym, piaszczystym brzegu utworzonym przez wyschnięte, stare koryto. Zziębnięci kajakarze przywitali tę komendę z nie ukrywanym entuzjazmem. Po wyciągnięciu kajaków na brzeg, grupa udała się do miejsca przygotowanego zawczasu na nocne obozowanie. Znaleźli gotowe do podpalenia drwa. Wystarczyło przyłożyć pochodnię, by w chwilę potem wszyscy mogli zasiąść w kręgu i grzać się.


Mgła utrzymywała się do końca spływu
fot. Roman Pasierowski

Postój trwał długo. Nikomu nie chciało się odejść od ogniska, a rozmowy i żarty wciągały. Dopiero niedługo przed 4 nad ranem komandor dał ostatecznie hasło do zagaszenia ogniska i powrotu nad brzeg. Kajaki były całe białe – pokryte grubą warstwą szronu. Dla bezpieczeństwa nie popłynęli „Przerwańcem”. Znaleźli po drugiej stronie rzeki miejsce dogodne do wyjścia na brzeg. Tam wyciągnęli kajaki i… kilkaset metrów szli wzdłuż brzegu ciągnąc je za sobą. Nie musieli w to wkładać wiele wysiłku. Zadanie ułatwiła śliska, wilgotna nawierzchnia. Oświetlona karawana ciągnących brzegiem kajaki dość szybko dotarła do dolnego odcinka „Przerwańca”, w którym nowe koryto Bugu łączy się ze starymi rozlewiskami opasającymi letnisko Szumin. Co znamienne, dla większości płynących właśnie ta atrakcja okazała się jedną z milej wspominanych.

Nastąpiło wodowanie. Dla jednej z załóg skończyło się niespodziewaną… kąpielą w lodowatej wodzie. Sytuację szybko opanowano. Uczestnicy survivalowych spływów są przygotowani na takie „niespodzianki”. Zmoczeni poszli się przebrać, z zalanego kajaka opróżniono wodę i można było płynąć dalej.

Stopniowo się rozwidniało, ale widoczność tylko nieznacznie się poprawiła. Do Brańszczyka, gdzie zaplanowano postój, wpływali w gęstej mgle. Była 8 rano. Trzeba się było rozgrzać – pobiegać, pogimnastykować się, zaprawić na ostatni odcinek spływu.


Sunęli po gładkiej toni w ciemnościach i we mgle
fot. Roman Pasierowski

Mgła nie ustępowała i nie ustąpiła do końca. Wzrosło za to tempo spływu. By nie marznąć, energicznie wiosłowano. Pochodnie wygaszono, ale widoczność wciąż była ograniczona. Kto został zbytnio w tyle, mógł mieć problemy z orientacją. O konsekwencjach przekonały się trzy osady, które – na wysokości kamieńczykowskiego Suwca – zamiast spływać, przez długi czas… wiosłowały pod prąd.

Na plażę w Latoszku dotarli kwadrans przed 10-tą. Szczęśliwi, bogaci w przeżycia, radzi z tego, czego dokonali. Z tej radości, że to już koniec, jedna z uczestniczek dała nierozważny, ostatni krok przy wysiadaniu na brzeg. Skończyło się… kąpielą – w wodzie nie sięgającej kolan.

Artur Laskowski

Wyszkowska Wypożyczalnia Sportowa powstała staraniem Wyszkowskiej Wielobranżowej Spółdzielni Socjalnej SZRON, Fundacji rower.com i Klubu survivalu Wyszkowskiego Ośrodka Kultury „Hutnik” w ramach projektu dofinansowanego przez Ministerstwo Pracy w ramach Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich.

piątek, 14 października 2011

WYSZKÓW: Trzy dni w Trójmieście

Zainicjowany przez Artura Laskowskiego i poparty przez Burmistrza Wyszkowa Grzegorza Nowosielskiego pomysł rozpoczęcia w Wyszkowie działań pedagogicznych, opierających się o działania niekonwencjonalne, czyli pedagogikę osiedlową, uliczną jest realizowany z powodzeniem 3 rok.

W tym roku tuż przed wakacjami, jak i w same wakacje zostało zrealizowanych wiele zajęć, spotkań, zabaw i wyjazdów dla grup: młodzieżowej „Grajcyli składu” i dziecięcej „Dzieciaków Ani”.

Dla młodzieży ważnym było spotkanie i rozmowa na temat szkół wojskowych i ewentualnej służby wojskowej z kom. wyszkowskiego WKU płk. Leszkiem Wieczorkiem.

Również wystąpienie w mundurach z okresu II Wojny Światowej w czasie „Dnia spotkania z wojskiem”. Tu mundury i broń białą prezentowały z wielkim entuzjazmem również „Dzieciaki Ani”.
Dużą frajdą był wyjazd do Warszawy na spacer i zwiedzanie Muzeum Wojska Polskiego, wyjazd do Obozu Koncentracyjnego i Wieliczki, ale również i Muzeum Etnograficznego w Kamieńczyku. Dwójka młodzieży zakończyła kurs młodego ratownika pomyślnie zdanym egzaminem.

Kilka osób systematycznie brało udział w zajęciach KYOKUSHINKAI KARTE w klubie GIMNAZJON – APIN, w obozie dochodzeniowym, wyjazdowym seminarium Sztuk Walki, w spływie kajakowym i w wakacyjnym kursie tańca nowoczesnego organizowanym w WOK „HUTNIK”.



„Dzieciaki Ani” czas miały zapełniony popularnymi grami organizowanymi na ich własnym osiedlu przez pedagog: grały w piłkę, bawiły się w podchody i w chowanego.

Były zabierane na okoliczne wycieczki rowerowe w czasie, których zawsze znalazł się czas na zabawę lub ognisko i pieczenie kiełbasek, po nich zaś budowę domków z naturalnych materiałów znalezionych na wycieczce. Uczestniczyły również w wyjściach na basen i lekcjach pływania oraz w seansie kinowym. Obydwie grupy miały także wspólny posiłek w jednej z wyszkowskich pizzerii

Jednak największą atrakcją dla grupy dziecięcej był wyjazd nad morze w ramach projektu finansowanego przez Fundację Wspólna Droga pod nazwą „Podróże Kształcą - Wyprawa Życia”. W miesiącu poprzedzającym wyjazd temat morza nie schodził z ust dzieci, co świadczyło o dużym zainteresowaniu wycieczką. W dniu wyjazdu pomimo bardzo wczesnej pory cała 6 osobowa gromadka „Dzieciaków” stawiła się na miejscu zbiórki roześmiana, niecierpliwa, z oczami szeroko otwartymi. Szybkie pożegnanie z rodzicami, opiekunami i ruszamy w drogę. Zaraz też pedagodzy i jedna osoba z „Grajcyli…” jadąca w charakterze wolontariusza została zasypana gradem pytań na temat wycieczki. Po ok. godzinnej jeździe szum silnika troszkę uśpił towarzystwo i nastała chwila ciszy. Drogi szybko ubywało i w południe znaleźliśmy się już w Gdańsku, gdzie oczekiwała nas pani przewodnik – też pedagog, mająca fantastyczny kontakt z dzieciakami.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Placówki Westerplatte, gdzie pani Ewa zapoznała nas z historia miejsca i dniem dzisiejszym. Tu w trakcie zwiedzania nastąpiła nieoczekiwana, lecz bardzo miła przerwa, gdyż doszliśmy do plaży a dzień był gorący… Więc wszyscy w sposób spontaniczny znaleźliśmy się w wodzie.

Po orzeźwieniu w morskich falach dokończyliśmy zwiedzanie, włącznie z muzeum znajdującym się w budynku jednej z wartowni i punktem widokowym przy pomniku Bohaterów. Później obiad i zwiedzanie gdańskiej starówki. A tu dopiero atrakcje! Jarmark dominikański z kramami pełnymi różności, występy ulicznych grajków, mimów i groźny pirat ze swoją załogą, który po krótkiej rozmowie z panią Ewą - naszą przewodnik okazał się bardzo miły i przyjaźnie nastawionym do dzieci, czym wzbudził wielką radość. Nie można było nie zrobić z nim zdjęcia. Już przy powstającej szarówce udaliśmy się na nocleg do hotelu, by odpocząć przed następnym dniem i kolejnymi wrażeniami.

A dzień następny to Gdynia, okręt muzeum ORP „Błyskawica”, „Dar Pomorza”, gdyńskie Akwarium z którego nie chciało się wychodzić i wycieczka - rejs statkiem na półwysep do portu Hel.

Dużą frajdą okazały się meduzy w basenie portowym, w liczeniu których dzieciaki się prześcigały. Na Helu podzieliliśmy się na dwie grupy: młodsza korzystała z kąpieli słonecznych i morskich oraz starsza - mniej liczna udała się na zwiedzanie miejsc związanych z obroną wybrzeża w 1939 roku. Czas płynął błyskawicznie i biegiem (dosłownie) trzeba było wracać, by zdążyć na statek powrotny do Gdyni. I ostatni dzień – powrotu – Sopot, plaża, zbieranie muszelek morska kąpiel i nie bez żalu obranie kursu powrotnego.

Rzeczywiście te trzy dni wypełnione zwiedzaniem i wrażeniami minęły bardzo szybko, nie wszystko z zaplanowanych rzeczy udało się zwiedzić, jednak i tak emocji było dużo. Przez większą część drogi powrotnej prowadzone były rozmowy na temat przeżytych przygód, trwało oglądanie zdjęć i pamiątek. Wycieczka była krótka, tylko trzydniowa lecz wierzymy, że we wspomnieniach dzieci będzie trwała przynajmniej kilka miesięcy…

środa, 14 września 2011

KATOWICE: PROJEKT "Będzie inaczej!" (2011-2012)


Celem projektu „Będzie inaczej!” jest przeciwdziałanie uzależnieniom i patologiom społecznym poprzez:

·Zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej dla osób uzależnionych, członków ich rodzin oraz osób zagrożonych uzależnieniem (indywidualne bądź rodzinne sesje terapeutyczne)

  • Realizacja zajęć pozalekcyjnych z wykorzystaniem różnych form oddziaływań o charakterze sportowych, w połączeniu z oddziaływaniami o charakterze psychologiczno – pedagogicznym
  • Wzmocnienie kompetencji kadry pedagogicznej w zakresie profilaktyki uzależnień oraz przeciwdziałania przemocy
  • Udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe lub problemy narkomanii pomocy psychospołecznej, prawnej, ochrona przed przemocą w rodzinie (utworzenie grupy wsparcia dla dorosłych, konsultacje z prawnikiem , doradztwo psychologiczne)


Realizacja programu dla dzieci i młodzieży z grupy streetworkingowej obejmuje:

  • Zajęcia sportowe połączone z wyjściami o charakterze sportowym
  • Zajęcia taneczne, których celem jest przygotowanie występu tanecznego (prowadzone przez p. Darię Nędza - Szkoła Tańca Nova w Katowicach)
  • Zajęcia kulinarne połączone z przygotowaniem książki kucharskiej


Koordynator ds. streetworkingu – Agnieszka Borowczyk

Katolicka Fundacja Dzieciom (http://www.kfd.katowice.pl)

border=

KATOWICE: Akcja "Sztafeta Latających Spodków" (2011)


10 września Katolicka Fundacja Dzieciom wzięła udział w unikalnym projekcie sportowym, który towarzyszył Dniom Miasta. Wraz ze Śląskim Stowarzyszeniem Graczy Ultimate oraz innymi organizacjami nasi podopieczni stanęli do sztafety, dzięki której frisbee, symbolizujące Spodek, przebyło trasę ulicami miasta. Podczas akcji "Sztafeta Latających Spodków" dzieci miały okazję porozmawiać przez chwilę z Prezydentem Miasta Katowic - Panem Piotrem Uszokiem (na zdjęciu).


Koordynator ds streetworkingu - Agnieszka Borowczyk

Katolicka Fundacja Dzieciom (http://www.kfd.katowice.pl/)

sobota, 10 września 2011

KATOWICE: "Ulic@-daje wybór" - projekt w ramach programu Partnerstwo dla Dzieci (2011)


W ramach programu "PARTNERSTWO DLA DZIECI" udało nam się zrealizować projekt "Ulic@ - daje wybor!". Celem projektu było:

  1. Zmiana wizerunku dziecka w oczach innych ludzi i ich własnych - zakupiliśmy dla naszych wychowanków odzież i obuwie min. koszulki z logo Fundacji "Wspólna Droga", której dziękujemy za wszelką pomoc (możliwość uczynienia naszych zajęć atrakcyjniejszymi, pomoc finansową i wsparcie)
  2. Rozwijanie zainteresowań i pasji oraz przeciwdziałanie zjawiskom patologicznym poprzez sport wśród dzieci i młodzieży pozostających bez opieki na ulicach Katowic - zorganizowaliśmy cykliczne zajęcia sportowe, które realizowane były przez wykwalifikowanego instruktora - Rafała Heflik (wielkie dzięki, Rafał!!!). Zajęcia połączone były z udziałem w zawodach sportowych i rywalizacją z innymi drużynami środowiskowymi.

  3. Nabycie umiejętności kreatywnego organizowania czasu wolnego oraz korzystania z możliwości jakie daje Internet przez dzieci ze środowisk dysfunkcyjnych - zakupiliśmy dla naszych podopiecznych komputer z dostępem do Internetu, z którego dzieci korzystają codziennie (wyszukują informacje o różnych imprezach organizowanych dla nich w naszym mieście, oglądają filmy itp.)

  4. Doprowadzenie do lepszego funkcjonowania wśród ludzi poprzez poznawanie własnego miejsca zamieszkania i regionu - zorganizowaliśmy wycieczkę do Ustronia, gdzie dzieci miały również możliwość skorzystania z Parku Linowego. W Orzeszu wspólnie z wychowankami, mimo bólu i siniaków dzielnie walczyliśmy na kulki z farbą (paintball).


Wypowiedzi naszych wychowanków na temat zrealizowanego projektu:

  • „Zakupy ciuchów, basen, park linowy, ping-pong, paintball i wiele innych atrakcji, w których braliśmy udział dzięki panu Rafałowi, pani Adze i panu Grzesiowi.Naprawdę przeżyliśmy wspaniałe chwile z najlepszymi wychowawcami, za które dziękuję Bogu. P.S. Wygrałem turniej ping-ponga.” - „Harry”

  • „Wakacje były super – zajęcia sportowe (ping-pong, baseny, parki linowe itp.) i wycieczki. Najbardziej podobał mi się paintball i Aquapark „Nemo” w Dąbrowie Górniczej. No i mamy komputer z dostępem do Internetu”- Łukasz

  • Joł. Jestem Palmira i te wakacje były super. Baseny, parki linowe, paintball, wycieczki i inne atrakcje. Bardzo dziękuję za te wrażenia”

  • „Były różne zajęcia sportowe, komputerowe. Kupiliśmy sobie nowe ubrania.W wakacje byliśmy w Dąbrowie Górniczej, gdzie spędziliśmy dzień w aquaparku. Pojechaliśmy też na wycieczkę do Ustronia, gdzie byliśmy w parku linowym. W Orzeszu był paintball. Całe wakacje spędziłem z uroczą p. Agnieszką i spoko p. Grzesiem i Rafałem” - Kamil


Koordynator ds. streetworkingu - Agnieszka Borowczyk

Katolicka Fundacja Dzieciom (http://www.kfd.katowice.pl/)


wtorek, 6 września 2011

Wystawa w podróży


Wklejam tutaj informację, jaką puściliśmy w świat w związku z naszą obecnością w Pawilonie Europejskiego Roku Wolontariatu w Warszawie.

27 maja otwieraliśmy w Agorze wystawę fotograficzną „Opowiem Ci o moim Bobrku”, która jest efektem kilkumiesięcznej pracy grupy chłopców z Bytomia. Od tamtego czasu wystawa zdążyła już zagościć w wielu innych miejscach i była oglądana przez kilka tysięcy par oczu. W czerwcu zawitała na bytomski Bobrek, by przez trzy dni „wędrować” w okolicach ulicy Stalowej. Jednego dnia wisiała na ścianach kościoła ewangelickiego, innego stała na murku, strzeżona przez rodziny autorów zdjęć. W lipcu cieszyła oko uczestników Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie koło Cieszyna oraz przekroczyła granicę naszego kraju, by dotrzeć na Słowację.

Wystawa „lubi” podróże i pojedzie tam, gdzie jest zapraszana. 9 września fragment naszej bytomskiej rzeczywistości zostanie zaprezentowany w Pawilonie Europejskiego Roku Wolontariatu, który od 1 września stoi pod Pałacem Kultury w Warszawie. Tego dnia w Pawilonie ERW królować będzie tematyka związana z wolontariatem jako służbą bliźniemu. Organizatorem piątkowych wydarzeń są: Caritas w Polsce, Diakonia Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, Eleos i ruch ATD Czwarty Świat.

- Jesteśmy wdzięczni za zaproszenie, jakie otrzymaliśmy od Diakoni Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce, by przyjechać z naszą wystawą do Warszawy. Wiemy, że będzie to świetna okazja do podzielenia się doświadczeniami z pracy streetworkerskiej wśród dzieci i młodzieży. O Bytomiu jest ostatnio głośno z uwagi na ewakuacje mieszkańców Karbia. Chcemy pokazać mieszkańcom Warszawy i turystom, że krajobraz górnośląski jest różnorodny: smutny i zniszczony, ale i pełen perspektyw, świadectw ludzkiej wrażliwości i humoru - mówi Robert Cieślar, pracownik CME i pedagog ulicy.

Wystawę będzie można także obejrzeć:
18.09 - podczas festynu na Bobrku w ramach Programu Aktywności Lokalnej
25.09 - podczas otwarcia Szlaku Matki Ewy w Bytomiu-Miechowicach
30.09-2.10 - podczas Ogólnopolskiego Zjazdu Młodzieży Ewangelickiej w Wiśle

Zapraszamy!

Warsztaty fotograficzne były pierwszym projektem prowadzonych na Bobrku działań z zakresu pedagogiki ulicy. Od ponad roku realizowany jest tam program Misja ULICA, w ramach którego pedagog ulicy Robert Cieślar stara się zachęcać dzieci i młodzież do aktywnego spędzania wolnego czasu, bezpiecznych zabaw oraz twórczego wyrażania siebie. Celem programu jest zatem wspieranie, dostarczanie dobrych narzędzi, a także rozwój osobisty młodych ludzi, po to, by zmniejszyć ich zagrożenie wykluczeniem społecznym. Miejscem wspólnych zajęć jest otwarta przestrzeń uliczna, podwórka, tereny zielone w dzielnicy, a także różne instytucje Górnego Śląska.

Realizatorem programu jest Centrum Misji i Ewangelizacji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP w partnerstwie z Parafią Ewangelicko-Augsburską w Bytomiu-Miechowicach. Projekt jest finansowany ze środków Światowej Federacji Luterańskiej.

Monika Cieślar, pracownik CME i koordynatorka projektu Misja ULICA

"Bobrek oczami dziecka. Cykl warsztatów fotograficznych w dawnej dzielnicy robotniczej".


"Bobrek oczami dziecka. Cykl warsztatów fotograficznych w dawnej dzielnicy robotniczej".

miejsce realizacji: Bytom-Bobrek
czas trwania: 1 luty- 30 czerwca 2011r.

Warsztaty fotograficzne stanowiły integralną część programu „Misja ULICA” i są pierwszym projektem naszych podopiecznych w Bytomiu, który udało się zrealizować dzięki dotacji naszego partnera Fundacji Wspólna Droga-United Way Polska z Warszawy.

Informacje o warsztatach:

Kto z nas nie lubi słuchać opowieści, szczególnie tych z nutką grozy i niestandardowym zakończeniem? Dzielnica Bobrek ma wiele znanych oraz ciekawych historii. Jedne są miłe, inne straszne, a wiele z nich jest po prostu smutnych. Autorami tych historii są dorośli, media, urzędnicy, ale także i dzieci. Poprzez warsztaty postanowiliśmy dać szansę tym najmłodszym artystom, by ich własna opowieść o miejscu zamieszkania była wreszcie usłyszana i dostrzeżona.
Warsztaty fotograficzne w dawnej dzielnicy robotniczej, Bobrek, były pierwszym projektem zrealizowanym przez pedagoga ulicy Roberta Cieślara w ramach działań na lata 2010-2012 pod szyldem: „Misja ULICA”. Grupa dziewięciu młodych ludzi została zaproszona do udziału w ośmiu warsztatach plenerowych, które miały miejsce od marca do czerwca 2011 r. Projekt warsztatów fotograficznych był realizowany na terenie miasta Bytomia ze szczególnym uwzględnieniem dzielnicy Bobrek, z której pochodzą chłopcy. Intensywnie pracowaliśmy nad magią robienia zdjęć, zarówno w czasie zaplanowanych ośmiu sesji plenerowych wraz z fotografką Ewą Szymczyk, jak i indywidualnie, gdyż chłopcy mogą pożyczać aparaty. Z częścią chłopców spotykaliśmy się także na sesjach nocnych, które prowadził Michał Szymczyk. Używaliśmy aparatów cyfrowych oraz kamery cyfrowej. Odwiedziliśmy różne miejsca w dzielnicy: byłą hutę Bobrek, stare kamienice, podwórka, pola i łąki. Miejsca ważne dla chłopców i te, które chcieli pokazać innym. Poznawaliśmy ich historię, a także dotarliśmy do archiwalnych fotografii przedstawiających dzielnicę Bobrek w latach jej robotniczej świetności.
Z materiałów została stworzona wyjątkowa opowieść, która przedstawiona na dużych zdjęciach, tworzy dzieło, obok którego nie sposób przejść obojętnie. Na dwóch z 35 antyram umieszczono 120 zdjęć. Na jednej chłopaki opowiadają o przebiegu warsztatów. Jest to ich opowieść „Oni o sobie”. Drugi obraz jest opowieścią i spojrzeniem na chłopaków przez obiektyw aparatu fotografki Ewy Szymczyk. Jest to opowieść „Ona o nich”. Na kolejne 10 obrazów składa sześć zdjęć, które ukazują życie i dzielnicę Bobrek. Siedem obrazów podwójnych uzupełnia się i dopowiada. Następne 15 zdjęć jest w dużym formacie, a wystawę kończy wspólne zdjęcie grupy młodych i uzdolnionych artystów.

Wernisaż odbył się w Centrum Handlowym AGORA w Bytomiu 27 maja o godzinie 18.00. Wystawę czasową, można było oglądać do 26 czerwca.
Kolejnym miejscem prezentacji zdjęć była dzielnica Bobrek, gdzie w Kościele ewangelickim przy ul. Stalowej wystawa została udostępniona mieszkańcom w dniach 28-30 czerwca.
Chętni mogli obejrzeć wystawę także podczas Tygodnia Ewangelizacyjnego w Dzięgielowie w dniach 2-6 i 10 lipca 2011r oraz na Słowacji w ramach SemFest w dniach 7-9 lipca 2011r.
Szacujemy, że zdjęcia chłopaków z Bobrka zobaczyło ponad 3000 osób!
-Zależy mi na tym, by ludzie nie przeszli bez zainteresowania obok, ale zwrócili uwagę na głos młodych ludzi a przez nią na ich radości, problemy czy troski. Oni są częścią tej dzielnicy, miasta Bytomia i jej mieszkańców, dlatego nie zapominajmy o tym i zróbmy wszystko, co w naszej mocy, by ich zwykłe dni były po prostu lepsze. To jest moje marzenie i mój sen. Mam nadzieję, że się spełni w życiu kilku młodych osób. Dlatego warto to robić.- Robert Cieślar, pracownik ds. pedagogiki ulicy.

Info o dzieciach:
W młodych ludziach są niezbadane pokłady energii. Ich dynamika, nieprzewidywalność, świeżość indywidualnego spojrzenia i przez żadną teorię niespaczona ciekawość świata, a także kod zachowań i język sprawiają, że wspólna praca może przynieść niesamowite efekty i jest wielką przygodą. Każdy z tych młodych artystów ma inną historię życia, ale łączy ich wspólne dorastanie w jednej dzielnicy.



Lista autorów:

Przemysław Cieślik, lat 13
Kamil Gorola , lat 13
Daniel Kałużny , lat 14
Kamil Korzeniec , lat 14
Kamil Kozina , lat 14
Artur Namysło, lat 10
Janusz Nowosielski , lat 16
Bartek Zielonka , lat 12
Ewa Szymczyk, fotografka

Relacja Pani Ewy Szymczyk o wystawie i warsztatach:

Autorzy zdjęć w swoich fotograficznych poszukiwaniach wykazywali się niezwykłą świeżością, wnikliwością oraz wrażliwością. Nie bali się eksperymentować oraz szukać niestandardowych rozwiązań. Powstałe fotografie są bardzo często zaskakująco dojrzałe i intuicyjne. Warto spróbować spojrzeć na nie głębiej - bo o takim Bobrku mogą opowiedzieć tylko Ci, którzy znają jego najjaśniejsze i najciemniejsze strony. Ci, którzy są tam codziennie i kochają to miejsce. Jeden z uczestników warsztatów powiedział: "Byłem w górach i na Kaszubach, ale tu mi jest najlepiej, bo tu mi się dobrze oddycha."

Info o fotografce Ewie Szymczyk:

Góralka, matka nomadka, fotograf, podróżnik, kulturoznawczyni, eksplorująca przejawy, aspekty i manifestacje twórczej kobiecości. Fotografię traktuje, jako środek wyrazu pozwalający na oswajanie lęków zarówno jednostkowych jak i zbiorowych, pokonywanie przepaści kulturowych oraz narzędzie terapii: fotografowała kobiety po mastektomi, anorektyczki, osoby, które przetrwały Auschwitz, ludzi wyjętych spod prawa. Uważa, że odsłonięcie prawdy przed obiektywem często stanowi początek procesu zdrowienia.

Napisali o nas:
http://http://www.wiadomosci24.pl/artykul/chlopcy_z_bobrka_wystawiaja_w_bytomskiej_agorze_196788.html
http://http://www.bytom.pl/pl/10/1306568831/4
http://http://www.mmsilesia.pl/blog/entry/271167/Niezwyk%C5%82e+fotografie+w+Agorze.html#
http://http://piotrkoj.blog.onet.pl/Opowiem-Ci-o-moim-Bobrku,2,ID428030855,n
http://http://pal.blox.pl/2011/06/Ewangielicy-dla-dzielnicy.html

niedziela, 7 sierpnia 2011

WYSZKÓW: Wyjazd do Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie

W ramach działań związanych z pedagogiką niekonwencjonalną Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych „WIATRAK” działające przy WOK-HUTNIK zorganizowało dla wyszkowskiej młodzieży kolejną wakacyjną atrakcję, a mianowicie spacer po Warszawie połączony ze zwiedzaniem muzeów. Po raz kolejny zaczęliśmy od Muzeum Wojska Polskiego i co ciekawe propozycja zwiedzenia MWP wcale nie wypłynęła od chłopców, ale od dziewcząt z „Grajcyli składu”.

Szóstka młodzieży i dwóch opiekunów w parny dzień z wielką przyjemnością i ulgą zaczęła się poruszać po chłodnych, półmrocznych, muzealnych salach -gdyż zwiedzanie zaczęliśmy od ekspozycji wewnętrznej. Od razu każdy zaczął szukać czegoś dla siebie najbardziej interesującego i jak się okazało nie był to zły sposób zwiedzania. Byliśmy grupą trzymającą się razem, ale podzieloną na dwójki. Natomiast przy poszczególnych ekspozycjach, jeśli znalazło się coś niezwykłego, coś z ciekawą historią czy to rodzaju technicznego, strategicznego czy taktycznego, wtedy zbieraliśmy się przy danym eksponacie całą naszą ósemką i dzieliliśmy się swoją wiedzą uzupełniając nawzajem. Oczywiście co było do przewidzenia szczególnym zainteresowaniem cieszyła się ekspozycja poświęcona naszej husarii, jeździe pancernej jak również 17-wiecznemu protoplascie karabinu maszynowego tzw. organom śmierci czyli zestawie 32 luf odpalanych w kolejności lub salwą. Dziewczęta dłużej zatrzymały się przy czarnym stroju kobiety pochodzącym z okresu po upadku Powstania Styczniowego. Epoka napoleońska, mundury i uzbrojenie, a szczególnie pociski artyleryjskie oraz technika ładowania i odpalania dział i broni ręcznej, różnice występujące pomiędzy artylerią piechoty i konną. Dłużej zatrzymaliśmy się przy wystawie uzbrojenia z września 1939 r. A tu uwagę przyciągnęły jedyne eksponaty w Polsce takie jak PM .”Mors” którego wyprodukowano próbną serię, i którego Niemcy szczególnie i bezskutecznie poszukiwali, oraz karabin samopowtarzalny ”Turniej” inż. Maroszka twórcy słynnego przeciwpancernego kb. „Ur”. Karabin ten na chwilę przed wybuchem wojny został wdrożony do produkcji seryjnej i Polska armia miała szansę po Stanach Zjednoczonych stać się drugą uzbrojoną w tego typu broń na Świecie.

Przy tej wystawie każdym typem uzbrojenia i wyposażenia młodzież była zainteresowana nie wspominając już o polskim motorze z koszem „SOKÓŁ 600”.

Czas minął bardzo szybko, a o tym, że zwiedzamy już kilka godzin przypomniały nam nogi dając się we znaki. Wychodząc na dziedziniec zrobiliśmy mała przerwę na ławkach podziwiając samoloty i o nich rozmawiając .Największe zainteresowanie budziły maszyny bojowe takie jak „Mig 29”, „SU 22 M 4”, śmigłowiec „Mi 24”, ale i również nasza rodzima konstrukcja, następca szkolno-bojowej iskry „I 22- IRYDA” – samolot, który na uzbrojenie nie wszedł. Upał stawał się bardzo dokuczliwy, zmęczenie coraz większe gdyż łącznie z wystawą plenerową Muzeum zwiedzaliśmy 4,5 godz. Po opuszczeniu muzeum dosłownie spacerkiem gdyż upał i zmęczenie zrobiły swoje, ruszyliśmy w poszukiwaniu restauracji by odpocząć przy obiedzie. Takową znaleźliśmy na Nowym Świecie i po zapewnieniu przyjemności naszym żołądkom ruszyliśmy żwawym krokiem w kierunku środka naszego transportu, a że zaczął padać ciepły deszcz szło się całkiem przyjemnie. Odwiedziliśmy jeszcze księgarnię i sklep z modelami gdzie niektórzy też znaleźli coś dla siebie i marszem przez Ogród Saski dotarliśmy do busa, a nim w drogę powrotną i manewrując pomiędzy korkami mieliśmy okazję podziwiać letnie krajobrazy rejonów Warszawy. Zmęczenie było spore ale zostały wrażenia dla których tak zmęczyć się warto było.

Dziękujemy Gminie Wyszków za dofinansowanie, dzięki któremu wyjazd ten mógł dojść do skutku.

sobota, 6 sierpnia 2011

GDAŃSK: Wakacje

Nadszedł utęskniony czas wakacji. Dzięki udziałowi w programie "Partnerstwo dla Dzieci" Fundacji "Wspólna Droga" - United Way Polska" oraz dofinansowaniu Firmy DELPHI dzieci z gdańskiej grupy pedagogiki ulicy WYJDZIESZ? pojechały na wakacje. Paweł w góry, Karolcia nad jezioro, Piotrek na obóz żeglarski, Kacper na obóz karate, a Maciek na obóz piłki nożnej. Wszystkim życzymy niezapomnianych przygód, pięknej pogody, przyjacielskiej atmosfery i wielu okazji do doskonalenia umiejętności, które przez cały rok dzieciaki zdobywały podczas zajęć sportowych realizowanych w ramach mikrostypendiów.

fot. Adam Wasilewski

poniedziałek, 27 czerwca 2011

WROCŁAW: Odważne dzieci znów we Wrocławiu

Po raz kolejny czworo dzieci z wrocławskiej Światoteki uczestniczy w projekcie Brave Kids, który rozpoczął się 22 czerwca 2011 we Wrocławiu.



24 czerwca w Centrum Kultury Agora 7 grup odważnych dzieciaków z różnych zakątków świata zaprezentowało ułamek swojej kultury ... taniec czeskiego Bronxu, breakdance z Ugandy, taniec północnego Kaukazu, monologi ze Strefy Gazy, Pieśń Pojednania Rwandy, teatralny kolaż z Norwegii, a także polski akcent za sprawą Wrocławskiej Grupy Dziecięcej.

Obecnie młodzi artyści uczestniczą w warsztatach, które "stanowią trzon całego projektu. Ich celem jest stworzenie wspólnej płaszczyzny pracy i zabawy, wymiany umiejętności, budowania w dzieciach postaw tolerancji i otwartości na inne kultury".

Więcej informacji na stronie BRAVE KIDS http://bravefestival.pl/bravekids/index.php/pl/program/o_programie


Filmowa relacja z ubiegłorocznej edycji projektu http://www.youtube.com/watch?v=jR-R29OcYb4

czwartek, 16 czerwca 2011

WYSZKÓW: Wycieczka do Wieliczki i Oświęcimia

W dniach 29-30 maj odbył się wyjazd grupy młodzieży wraz z opiekunami w ramach realizowanego projektu z zakresu pedagogiki niekonwencjonalnej prowadzonej przez Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych „WIATRAK” działającego przy WOK - HUTNIK.

Wyjazd nastąpił we wczesnych godzinach porannych. Pod wok Hutnik cała nasza ekipa zapakowała się do busa i o 04.10 ruszyliśmy w drogę. Pogoda nie zapowiadała się zbyt sympatycznie, ale zważywszy, że przed nami było ok. 6 godz. jazdy nikt się tym specjalnie nie przejmował. Ważne było, że jedziemy naszą gromadką i tylko czekamy na rozwój emocji związanych ze zwiedzaniem zaplanowanych obiektów. Mimo deszczowej pogody drogi szybko ubywało tak, że w rejonie Oświęcimia znaleźliśmy się ok. godz. 11, a że wejście do muzeum obozu było umówione na godz. 15 więc z zapasem czasowym coś trzeba było zrobić. Pomysł szybko przyszedł po rozłożeniu mapy. Jedno spojrzenie i już wiemy, że jedziemy do Wadowic do kościółka i na kremówki na co wszyscy zareagowali uśmiechami.

Po Wadowicach przyszedł czas na zwiedzenie Obozu Koncentracyjnego w Oświęcimiu gdzie udało się nam wejść wcześniej niż o wyznaczonej godz. pomiędzy jedną, a drugą większą grupą. W obfitym deszczu przechodziliśmy z budynku do budynku słuchając historii opowiadanych przez przewodnika o dramatycznych losach jeńców, bez uśmiechu w zadumie, bez komentarzy. Dla chłopców którzy jako pierwsi tworzyli grupę, czyli dla weteranów było to drugie m-ce tego typu po Treblince, którą odwiedziliśmy dwa lata temu. Na zakończenie zwiedzania obozu byliśmy już dobrze zmoknięci. Później ciepły obiad i podróż na nocleg do hotelu w Wieliczce którego większość nie mogła się doczekać. W hotelu czekały na nas wygodne, dwuosobowe pokoje. Po ciepłym prysznicu, krótkim odpoczynku nastąpiła szybka regeneracja sił więc kto chciał mógł udać się nas spacer po urokliwym miasteczku z czego większość skorzystała. Po spacerze zbiórka całej ekipy w salonie odnowy, siłownia, sauna, jakuzii. Każdy znalazł tu coś dla siebie. Atmosfera udzieliła się wszystkim, tu było podsumowanie dnia i nie tylko, dużo poważnych rozmów tworzących przyjacielską atmosferę do momentu w którym opadające powieki zasygnalizowały, że już czas na sen. Jutro kolejny dzień pełen wrażeń z napiętym programem.


I tak o 8.30 grupa już po śniadaniu gotowa do zwiedzania Muzeum Kopalni Soli, a w niej różnych atrakcji. Labirynty korytarzy, solne rzeźby, inscenizacje, podziemne stawy, kaplice i oczywiście największa z nich budząca zachwyt kaplica św. Kingi. Tu przypadkiem spotkany, śpiewający chór potęgujący i tak duże wrażenie. Zaraz po kopalni ruszyliśmy do Krakowa, na Wawel i z panią przewodnik przenieśliśmy się w czasie do komnat królewskich, do skarbca i arsenału, nie było tu rzeczy, która mogła by się nam nie podobać. Czasu wiele nam nie zostało, przed nami długa droga powrotna, a z Krakowa żal było odjeżdżać, więc tylko 45 min czasu wolnego na indywidualne zwiedzanie starego miasta i trzeba wracać. Tam podjęliśmy decyzję, że będziemy się starać powrócić na zwiedzenie dokładne rynku i okolic, kolejnej kolekcji na Wawelu, a może i pogłaskanie smoka. W drodze powrotnej rozmowy i projekcja zakupionego filmu przedstawiającego historię Obozu oświęcimskiego, który część grupy obejrzała z dużym zainteresowaniem. W godz. wieczornych szczęśliwie i z zadowoleniem dotarliśmy do Wyszkowa.

„Grajcyli skład” dziękuję gminie Wyszków i Fundacji Wspólna Droga za dofinansowanie, dzięki któremu mógł odbyć się opisany wyjazd.

WYSZKÓW: Dzieciaki zwiedziły ZOO

Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych „ WIATRAK” działające przy WOK HUTNIK było organizatorem wyjazdu grupy dziecięcej objętej działaniami pedagogiki niekonwencjonalnej do warszawskiego ZOO. Wyjazd był możliwy dzięki dofinansowaniu projektu przez „Fundację Wspólna Droga”. Piątka dzieci pod opieką dwójki wyszkowskich pedagogów w słoneczne, piątkowe popołudnie rozpoczęła spacer po warszawskim ZOO. Atrakcji dodawały kwitnące i pachnące bzy oraz kasztany.

Kolorowe, długonogie flamingi, skoczne kangury, a nade wszystko zwinne małpy cieszyły, budziły podziw i radość u małych turystów. Aparaty fotograficzne dosłownie grzały się od tępa z jakim robiono zdjęcia przy poszczególnych klatkach czy wybiegach. Duże zainteresowanie wzbudziło akwarium z rybką, kuzynem „Nemo” głównego bohatera filmu animowanego. O czym dzieciaki głośno poinformowały opiekunów a przy okazji wszystkich zwiedzających. Kolorowe żabki i jaszczurki wcale dziewczynek nie odstraszały, jedynie pomieszczenie z bezkręgowcami zostało troszkę szybciej opuszczone. Ale czas zyskany został poświęcony pumie która z żywym zainteresowaniem patrzyła na podskoki dzieci i wymach rąk, przykleiła się do szyby płaszcząc na niej nos. Dzieciaki co prawda przez szybę, ale miały bliski kontakt z tym dużym kotem. W wielu momentach opiekunowie musieli wykazywać się dużym refleksem. Zwłaszcza na wolnych wybiegach dla zwierząt rogatych gdzie były tylko lekkie, drewniane zabezpieczenia gdyż wtedy dochodziło do naprawdę b. bliskich kontaktów. Dzieciaki wskakiwały lub przewieszały się przez barierki i dotykały tamtejszych mieszkańców. Był czas na chwilę wytchnienia i zabawę na bardzo dobrze zorganizowanym i zabezpieczonym placu zabaw z przyglądającym się i pozującym do zdjęć osiołkiem Kłapouchym. Zaś po tej przerwie deser. Odwiedziny u Chipcia, Żyrafy, Rekina i Pingwinów po czym powrót busem do Wyszkowa.

Dzieciaki informację o powrocie przyjęły bez protestów. Ten wielogodzinny spacer pełen atrakcji i im dał się we znaki, jednak w busie szybko odzyskały energię. Bardzo zadowolone wróciły do domów, od rodziców wiadomo, że spały dobrze, pedagodzy też...

wtorek, 19 kwietnia 2011

WARSZAWA: Gala Fundacji Wspólna Droga – United Way Polska

11 kwietnia 2011 roku odbyła się doroczna Gala Fundacji Wspólna Droga – United Way Polska. Jak zwykle była okazją do podsumowania ubiegłego roku, ale przede wszystkim możliwością spotkania się wszystkich ludzi, którym idea ruchu Wspólnej Drogi jest bliska sercu.

W gościnnych progach Hotelu Marriott spotkali się zarówno przedstawiciele władz lokalnych i samorządowych, biznesu, członkowie organizacji pozarządowych, beneficjenci pomocy – jednym słowem przyjaciele i sympatycy Wspólnej Drogi, nasi Darczyńcy i Podopieczni.

W bogatym programie Gali prowadzonej przez panią Małgorzatę Mularczyk – prezesa Fundacji i pana Andrzeja Jonasa – Przewodniczącego Rady Fundacji znalazły się m.in. prezentacje programów społecznych Fundacji, materiały filmowe ilustrujące rezultaty działań, podsumowanie roku 2010, uhonorowanie Darczyńców, Wolontariuszy oraz Laureatów konkursu „Świat NIKIFORÓW” 2010 i instruktorów Warsztatów Terapii Zajęciowej.

Prowadzona przez pana Andrzeja Jonasa i wspierana przez pana Stanisława Baja z Akademii Sztuk Pięknych aukcja sześciu obrazów-NIKIFORÓW przyniosła, oprócz chwil pełnych humoru, śmiechu i emocji, łączną kwotę 3.200 zł, która zostanie przeznaczona na rozwój artystów – Laureatów konkursu „Świat NIKIFORÓW”. We foyer można było obejrzeć ekspozycję obrazów Laureatów tegorocznego konkursu „Świat NIKIFORÓW”.

Kiermasz książek zorganizowany pod tytułem „Podaruj Dzieciom Wakacje – Powódź 2010” przyniósł kwotę 742 złotych, która zostanie przekazana Fundacji „EVA” – doświadczonemu organizatorowi wakacji dla dzieci.

Przemiłą gościnę i pyszną kolację zapewnił, już po raz kolejny, hotel Mariott.

Pięknie dziękujemy.

Oprawę artystyczną zapewnili muzycy jazzowi z Magnolia Acoustic Quartet. Serdecznie dziękujemy za stworzenie niepowtarzalnej atmosfery i finałowy koncert (zbyt krótki jak na nasze apetyty).

Dziękujemy serdecznie Wszystkim Naszym Gościom. To dzięki Wam atmosfera tego wieczoru była niepowtarzalna i wyjątkowa. Wierzymy również, że podczas tego wyjątkowego dla nas wieczoru, udało nam się, choć na chwilę, połączyć na Wspólnej Drodze wszystkich ludzi dobrej woli.